پاسخ امام علی (ع) درباره امتیازدهی به خویشاوندان در حکومت
بخشی از فرمان امام علی (ع) به مالک اشتر درباره اخلاق مسئولین در مواجهه با خواص و خویشاوندان و ضرورت عدم تبعیض در اعطای امتیازات حکومتی

پاسخ امام علی (ع) درباره امتیازدهی به خویشاوندان
امیرالمؤمنین علی (ع) در نامه ۵۳ نهج البلاغه به مالک اشتر، به یکی از کلیدیترین اصول حکمرانی اشاره میکند که مربوط به رفتار مسئولین با خواص و خویشاوندان است. حضرت با هشدار درباره طمعورزی و چپاولگری اطرافیان زمامدار، تأکید میکنند که حاکم باید قاطعانه با ریشههای ستمکاری خواص مقابله کرده و از واگذاری اموال و امتیازات عمومی به آنان بپرهیزد.
- عدم تبعیض: حضرت دستور میدهند که در اعطای حق، بین خویش و بیگانه تفاوتی قائل نشوند
- پیامدهای امتیازدهی: هرگونه امتیازدهی به نزدیکان علاوه بر زیان به مردم، عیب و ننگ ابدی برای حاکم دارد
- شفافسازی: راهکار عذرخواهی و شفافسازی برای زدودن سوءظن از ذهن مردم بیان شده است
- مسئولیت اخلاقی: اجرای حق حتی اگر برای نزدیکان مشکل ایجاد کند، وظیفه حاکم است
"حق را به صاحب حق، هر کس که باشد، نزدیک یا دور، بپرداز، و در این کار شکیبا باش" "هر گاه رعیّت بر تو بد گمان گردد، عذر خویش را آشکارا با آنان در میان بگذار"
این فرمان امام علی (ع) الگوی بینظیری برای حکمرانی عادلانه و اخلاقی در تمام اعصار ارائه میدهد.
