فراخوان تغییر پارادایم در حفاظت از میراث فرهنگی ایران برای تقویت امنیت ملی

اهمیت استراتژیک حفاظت از میراث فرهنگی ایران

این مقاله تحلیلی به ضرورت تغییر پارادایم در نگاه حاکمیت به میراث فرهنگی می‌پردازد. نویسنده با تأکید بر جایگاه ایران به عنوان “کهن‌ترین تمدن بشری” استدلال می‌کند که حفاظت از میراث فرهنگی نه یک موضوع تزیینی، بلکه هسته وجودی و سرمایه استراتژیک برای منافع ملی است. میراث فرهنگی به عنوان حافظه تاریخی ملت ایران، مانع فراموشی تاریخی شده و به تقویت هویت ملی و همبستگی اجتماعی کمک می‌کند.

• میراث فرهنگی قدرت نرم حافظ امنیت ملی است
• نمادها و اسطوره‌های ملی انرژی روانی مقاومت در برابر فشارهای خارجی را تقویت می‌کنند
• در “جنگ روایت‌ها” روایتی حقیقی از تمدن ایرانی ارائه می‌دهد
• به توسعه پایدار کمک می‌کند بدون تخریب میراث گذشته
• در بحران‌هایی مانند جنگ ۱۲ روزه نقش محوری ایفا می‌کند

“حفاظت حداکثری از میراث فرهنگی به کشور اجازه می‌دهد تا در جنگ روایت‌ها، روایتی حقیقی و قدرتمند از تمدن ایرانی را به جهانیان عرضه کند”

“میراث فرهنگی هسته وجودی ملت ایران و حافظه تاریخی آن است که حس یک ملت بودن را تقویت می‌نماید”

نویسنده تأکید می‌کند که توسعه امروز نباید به قیمت تخریب میراث دیروز باشد و نیاز به تاب‌آوری روانی در سطح ملی دارد که با بزرگداشت میراث فرهنگی مشترک محقق می‌شود.