چرا اتاق بازرگانی اهواز نتوانسته اقتصاد خوزستان را با ثبات مدیریتی به حرکت درآورد؟
رئیس اتاق بازرگانی اهواز با پیشنهاد ایجاد «صندوق توسعه‌ای» برای حل مشکل سرمایه در گردش، به فرار سرمایه از خوزستان اعتراف کرد. این اظهارات با توجه به سابقه طولانی مدیریتی، پرسش‌هایی جدی درباره زمان‌بندی راهکارها و عملکرد گذشته ایجاد می‌کند.
تحلیل عملکرد اتاق بازرگانی اهواز در توسعه اقتصادی خوزستان
استان خوزستان با وجود ظرفیت‌های بی‌بدیل مانند نفت، گاز، پتروشیمی و کشاورزی، دهه‌هاست با پارادوکس توسعه نیافتگی دست و پنجه نرم می‌کند. اظهارات اخیر رئیس اتاق بازرگانی اهواز درباره ایجاد صندوق توسعه‌ای برای حل مشکل سرمایه در گردش و اذعان به چالش‌هایی مانند امنیت سرمایه‌گذاری، سوالات مهمی را درباره عملکرد گذشته این نهاد ایجاد کرده است.
- تشخیص دیرهنگام مشکلات: چرا راهکارهایی مانند صندوق توسعه‌ای که امروز مطرح می‌شوند، یک دهه قبل زمانی که منابع بیشتری موجود بود اجرا نشدند؟
- تمرکز محدود بر بازار عراق: آیا تمرکز بیش از حد بر یک بازار خاص، باعث غفلت از تنوع‌بخشی به مقاصد صادراتی شده است؟
- تفاوت اقدام و ریل‌گذاری: اعزام هیئت‌های تجاری یک "اقدام" مقطعی است، اما ایجاد زیرساخت‌های پایدار مانند خطوط کشتیرانی منظم و پروتکل‌های حقوقی "ریل‌گذاری" محسوب می‌شود.
- ثبات مدیریتی دوگانه: ثبات طولانی‌مدت می‌تواند هم فرصت اجرای برنامه‌های بلندمدت باشد و هم تهدید برای روزمرگی و مقاومت در برابر نوآوری.
"متاسفانه به دلیل شرایط نامناسب، بسیاری از طرح‌ها به استان‌های دیگر منتقل می‌شوند." - این جمله خود گویاترین نقد بر عملکرد گذشته است.
اقتصاد خوزستان دیگر فرصتی برای آزمون و خطا ندارد. بخش خصوصی استان نیازمند یک نقشه راه مدون، شفاف و عمل‌گرایانه است که نه تنها مسیر صادرات را هموار کند، بلکه امنیت سرمایه و ثبات قوانین را نیز تضمین نماید.