سجده درخت و ستاره در قرآن کریم نشان‌دهنده چیست؟
طبق آیات قرآن هر موجودی عبودیت مخصوص به خود دارد و درخت و ستاره نیز بر اساس هدف الهی، خضوع خود را در برابر خدا نشان می‌دهند. آیه «وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یسْجُدَانِ» به این مفهوم اشاره دارد.
سجده درخت و ستاره در قرآن کریم
خداوند متعال در آیه ششم سوره الرحمن می‌فرماید: «وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یسْجُدَانِ» که به سجده درختان و ستاره‌ها اشاره دارد. کلمه «نجم» هم به ستاره و هم به گیاه بدون ساقه معنی شده و «شجر» به گیاهان ساقه‌دار مانند درخت اطلاق می‌شود. برخی مفسران معتقدند اشاره به این دو مخلوق ممکن است به معنای یادکرد دورترین و نزدیک‌ترین موجودات در طبیعت باشد.
- سجده به معنای خضوع و اطاعت است نه سجده فیزیکی مانند انسان‌ها
- همه موجودات مطابق خلقت خود خدا را تسبیح می‌گویند
- ستاره‌ها و درختان از قوانین تکوینی الهی تخطی نمی‌کنند
- هر درخت میوه خود را می‌آورد و هر ستاره در مدار خود حرکت می‌کند
منظور از سجده نجم و شجر همان تسلیم و خضوع در برابر خدای یکتا است این اطاعت، پیروی از قوانین تکوینی و سرپیچی نکردن از مدار الهی است
بنابراین سجده درخت و ستاره نماد نهایت بندگی و اجرای سنت‌های الهی در جهان آفرینش است.