جشن مهرگان و آیین میترایی در ایران باستان

جشن مهرگان و آیین کهن میترایی

جشن مهرگان یکی از مهم‌ترین آیین‌های ایران باستان است که در شانزدهم مهرماه برگزار می‌شد. این جشن تنها روزی بود که پادشاهان هخامنشی مجاز به باده‌نوشی بودند و مراسم خاصی را برگزار می‌کردند. آیین میترایی از کهن‌ترین اساطیر ایرانی است که بر ادیان مختلف از جمله زرتشتی، مسیحیت و اسلام تأثیر گذاشته است.

• میترا ایزد نور و عدالت بود که نماد روشنایی و باروری محسوب می‌شد
• جشن مهرگان شش روز طول می‌کشید و با مراسم خاصی همراه بود
• پادشاهان در این روز تاجی به شکل خورشید بر سر می‌گذاشتند
• آیین میترایی دارای ویژگی‌های رازورزانه و تشریفاتی دقیق بود
• این آیین از ایران به امپراتوری روم گسترش یافت و معابد زیادی ساخته شد

کتزیاس پزشک یونانی می‌نویسد: "پادشاهان هخامنشی به هیچ‌گونه نباید مست می‌شدند مگر در روز جشن مهرگان"

در مهریشت آمده: "بدا به حال مردی ناپخته و شتابان که زوتِ دانش نیاموخته برایش برسم به دست گیرد"

این آیین کهن نشان‌دهنده عمق فرهنگی ایران باستان و تأثیر آن بر تمدن‌های مختلف است.