روایت شاهد عینی از اختلافات زندانیان سیاسی دهه‌های ۴۰ و ۵۰ در کتاب «آنچه بر من گذشت»
عارف پاینده در کتاب خاطراتش به اختلافات جناح‌های چپ در زندان‌های سیاسی دوره پهلوی می‌پردازد و فقدان سعه صدر طرفداران مشی مسلحانه را تحلیل می‌کند.
روایت اختلافات زندانیان سیاسی چپ در دهه‌های ۴۰ و ۵۰
عارف (علی) پاینده در کتاب «آنچه بر من گذشت» با صداقتی بی‌همتا روایتی از جوانی چپ‌گرا در سال‌های توفانی ارائه می‌دهد. این کتاب که به کوشش محمدحسین خسروپناه تنظیم شده، تجربه سی‌ساله پاینده در همکاری با گروه‌های سیاسی چپ و زندان سیاسی در سال‌های ۱۳۳۹ تا ۱۳۵۶ را در برمی‌گیرد. پاینده به‌طور مفصل به اختلافات سه جریان اصلی در زندان‌های سیاسی می‌پردازد: چریک‌های فدایی خلق، مائوئیست‌ها و توده‌ای‌ها.
- جو هیجانی زندان به دلیل کمبود تجربه و ضعف سواد تئوریک
- اتهامات متقابل چپ‌روی، راست‌روی و اپورتونیسم
- عدم تحمل مخالفان توسط طرفداران مشی مسلحانه
- مرزبندی‌های سختگیرانه بین سازمان‌های سیاسی
پاینده می‌گوید: «مسئله‌ای که وجود داشت این بود که چون در آن دوره مشی مسلحانه، مشی حاکم بر اپوزیسیون بود، افراد جوان معتقد به آن، سعه صدر نداشتند»
وی همچنین اشاره می‌کند: «این سه جریان به‌رغم تضادها و اختلافات‌شان در برخی مسائل صنفی با هم همکاری می‌کردند»
این کتاب نه تنها روایتی تاریخی بلکه تحلیل آسیب‌شناسانه از جنبش چپ ایران ارائه می‌دهد.