تفاوت پیامبر با امام در چیست؟
«شأن نبی» آشکار کردن راه برای مردم است، در حالی که «شأن امام» وادار کردن مردم به پیمودن راه است. بر این اساس مقام امامت از نبوت بالاتر محسوب می‌شود.
تفاوت‌های اساسی پیامبر و امام در اسلام
بر اساس منابع اسلامی و روایات معتبر، تفاوت اصلی میان پیامبر و امام در نقش و مسئولیت آنان است. «شأن نبی» آن است که راه را بر مردم آشکار کند، اما بر امام است که مردم را به پیمودن راه وادارد. این تمایز باعث می‌شود مقام امامت از نبوت بالاتر باشد، چنانکه ابراهیم خلیل پس از رسیدن به پیامبری و موفقیت در آزمون‌های متعدد به مقام امامت نایل آمد. باید توجه داشت که برتر بودن مقام امامت به معنای برتر بودن شخص امام از شخص نبی نیست، زیرا بسیاری از پیامبران مانند پیامبر اسلام علاوه بر نبوت دارای مقام امامت نیز بوده‌اند.
- امام وجودی برتر در عصر خود است و در قله هرم هستی قرار دارد
- باطن امام همانند پیامبر با نور ولایت حق روشن است
- امام واسطه فیض میان خلق و حق و حافظ حریم وحی است
- امامان دست‌آموز «الهام غیبی» هستند نه وحی مستقیم
- پیامبران فرشته را می‌بینند ولی امامان فقط صدای غیب می‌شنوند
«امام کسی است که از وجودی برتر در عصر خود برخوردار بوده» «برتر بودن مقام امامت به معنای برتر بودن شخص امام نیست»
این تفاوت‌ها نشان می‌دهد که اگرچه هر دو مقام الهی هستند، اما وظایف و ارتباط آنان با عالم غیب متفاوت است.