ریشه فقر نظری جامعهشناسی ایران: غفلت از جنبشهای اجتماعی و شکست انجمن جامعهشناسی
تحلیل فقر نظری جامعهشناسی ایران با تمرکز بر غفلت از مفهوم جنبشهای اجتماعی و بررسی دلایل شکست انجمن جامعهشناسی ایران در تولید نظریههای بومی و توجه به تحولات عینی جامعه.

تحلیل فقر نظری جامعهشناسی ایران
این مقاله به بررسی ریشههای فقر نظری در جامعهشناسی ایران میپردازد و مهمترین عامل را غفلت از مفهوم جنبشهای اجتماعی در نظریهپردازی و آموزش میداند. نویسندگان معتقدند جامعهشناسی ایران به دلیل مصرف نظریههای غربی و عدم توجه به مسائل بومی، نتوانسته است به تولید نظریههای مستقل دست یابد.
- غفلت از جنبشهای اجتماعی در محورهای همایشهای علمی
- ضعف نظام آموزشی و عدم اختصاص واحد درسی مستقل به جنبشهای اجتماعی
- مدزدگی علمی و تولید تحلیلهای سطحی توسط غیرمتخصصان
- عدم فعالسازی گروههای تخصصی در انجمن جامعهشناسی ایران
- ضرورت توجه به نسبت دیالکتیکی ذهن و عین در نظریهپردازی
“تحول در ساحت نظریهپردازی باید همگام با تحول در ساحت عینی جامعه باشد.” “جامعهشناسی ایران به دلیل مصرف نظریههای غربی از فقر نظری رنج میبرد.”
جامعه ایران با وجود تجربه نکردن مدرنیته متأخر غربی، همواره مستعد رفتارهای جمعی بوده و شاهد جنبشهای کلاسیک و جدید بوده است. فعالسازی حوزه تخصصی جنبشهای اجتماعی میتواند به فهم بهتر مسائل جامعه و گسترش مفهومی این حوزه کمک کند.
