چارلی چاپلین: خاطرات دوران کودکی و شروع بازیگری
بخشی از خودزندگی‌نامه چارلی چاپلین درباره دوران فقر، ملاقات با مادر بیمار و شروع حرفه بازیگری با نقشهای کوچک در تئاتر لندن.
خاطرات کودکی چارلی چاپلین از فقر و شروع بازیگری
این بخش از خودزندگی‌نامه چارلی چاپلین به دوران کودکی و فقر شدید او می‌پردازد. چاپلین با لباس‌های کهنه و کفش‌های پاره به دنبال فرصت‌های بازیگری بود و از ناتوانی در خواندن متن هراس داشت. ملاقات او با مادر بیمارش که از سوءتغذیه رنج می‌برد، یکی از نقاط عطف این خاطرات است.
- فقر و کم‌رویی: چاپلین در موسسه تئاتری بلاک‌مور با ترس و لرز می‌ایستاد و سعی می‌کرد لباس‌های ژنده خود را پنهان کند
- شروع بازیگری: دریافت اولین نقش در نمایش‌های "شرلوک هولمز" و "جیم، عشق یک لندنی" با دستمزد دو پوند و ده شلینگ
- ملاقات با مادر: دیدار تلخ از مادر بیمار در آسایشگاه که از سوءتغذیه مغزش آسیب دیده بود
- حمایت برادر: سیدنی برادر بزرگتر که همیشه حامی چارلی بود و برایش لباس نو خرید
- ترس از بی‌سوادی: هراس چاپلین از خواندن متن نقش در مقابل دیگران به دلیل ناتوانی در خواندن
"اگر تو آن روز بعد از ظهر فقط یک فنجان چای به من داده بودی من بهتر می‌شدم" - جمله مادر چاپلین که همیشه با او مانده
"درباره شرایط باید با برادرم مشورت کنم" - پاسخ کودکانه ولی هوشمندانه چاپلین به پیشنهاد نقش
این خاطرات نشان‌دهنده پشتکار و عزم راسخ چاپلین برای رسیدن به هدفش است، despite شرایط سخت اقتصادی و خانوادگی که با آن روبرو بود.