جهان‌مان گاندی ندارد: نیاز به قهرمانان بدون خشونت و ایده کانت برای صلح پایدار
تحلیلی درباره تفاوت صلح منفی و صلح مثبت با اشاره به اندیشه‌های گاندی و کانت. جهان امروز با خشونت‌های ساختاری مواجه است و نیازمند حکومت‌های صلح‌طلب و جوامع دموکراتیک برای دستیابی به صلح واقعی است.
جهان امروز و نیاز به قهرمانان بدون خشونت
این مقاله با اشاره به روز جهانی بدون خشونت و زادروز مهاتما گاندی، به تحلیل وضعیت کنونی جهان می‌پردازد. نویسنده تأکید می‌کند که نبود جنگ به معنای استقرار صلح واقعی نیست و جهان امروز با خشونت‌های ساختاری و ستم‌های سیستماتیک دست‌و‌پنجه نرم می‌کند. درگیری‌هایی مانند جنگ اوکراین و روسیه و بحران غزه نشان‌دهنده عمق این فاجعه هستند.
- تمایز بین صلح منفی (فقدان جنگ) و صلح مثبت (نبود انواع خشونت)
- نقش سازمان ملل به عنوان نمونه‌ای از تلاش برای صلح جهانی
- تأثیر اندیشه‌های گاندی بر رهبرانی مانند ماندلا و مارتین لوتر کینگ
- ضعف سیاستمداران contemporary در ایجاد آتش‌بس و صلح پایدار
- ارجاع به ایده امانوئل کانت برای صلح پایدار
“دموکراسی‌ها با یکدیگر نمی‌جنگند زیرا مردمانی که بر امور داخلی کشورهای‌شان مسلط باشند، اجازه نخواهند داد کشورهای‌شان دست بزنند به جهانگشایی.”
“صلح مثبت زمانی ایجاد می‌شود که علاوه بر نبود جنگ، انواع خشونت در جامعه نیز وجود نداشته باشد.”
کانت صلح پایدار را در گرو سه اصل می‌داند: جمهوری‌بودن ساختار کشورها، فدرالیسم کشورهای آزاد، و حق شهروندی جهان. این ایده‌ها اگرچه آرمانی به نظر می‌رسند، اما می‌توانند چراغ راهی برای حرکت به سمت جهانی عاری از خشونت باشند.