آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی: مؤسس حوزه علمیه قم که شهرتش را به دیگری سپرد
آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی از علمای برجسته قرن چهاردهم هجری که در تأسیس حوزه علمیه قم نقش کلیدی داشت اما با فروتنی، جایگاه مرجعیت را به آیت‌الله حائری یزدی واگذار کرد و به عنوان «خازن‌الحرم» شناخته شد.
نقش آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی در احیای حوزه علمیه قم
آیت‌الله شیخ ابوالقاسم کبیر قمی (۱۲۸۰-۱۳۵۳ق) از علمای بزرگ قرن چهاردهم هجری بود که همراه آیت‌الله حائری یزدی در تأسیس حوزه علمیه قم نقش اساسی ایفا کرد. وی پس از ۳۰ سال تحصیل در نجف، اصفهان و قم به درجه اجتهاد رسید و به قم بازگشت. علیرغم برتری علمی، او با فروتنی تمام، از چاپ رساله عملیه خود جلوگیری کرد تا زمینه برای مرجعیت آیت‌الله حائری فراهم شود.
- نقش کلیدی در انتقال آیت‌الله حائری به قم و تأسیس حوزه
- مسئولیت خازن‌الحرم حضرت معصومه(س) و تدریس در حوزه
- سبک تدریس مبتنی بر دقت و ژرف‌نگری مانند میرزای شیرازی
- شرکت امام خمینی در درس‌های اخلاقی و عرفانی وی
- پرهیز از ارتباط با ارباب قدرت و حفظ استقلال علمی
وی در روز عید غدیر به مردم گفت: «مردم! بیائید جایی که من می‌روم برویم... ما یک عَلم و پرچم داریم و همگی باید دور او بچرخیم»
امام خمینی فرمود: «علّت موفقیت مرحوم حائری، وجود علمای متقی مانند شیخ ابوالقاسم در قم بود»
این عالم وارسته سرانجام در ۳۰ شهریور ۱۳۱۳ درگذشت و در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.