معماری مونولیت ماژولار: ساختار، استراتژی و مقیاس‌پذیری
معماری مونولیت ماژولار ترکیبی از سادگی مونولیت‌ها و انعطاف میکروسرویس‌هاست. این مقاله به بررسی ساختار، استراتژی‌های ارتباط بین ماژول‌ها و مزایای این معماری می‌پردازد.
معماری مونولیت ماژولار
معماری مونولیت ماژولار یا مودولیت یک رویکرد مدرن در طراحی سیستم‌های نرم‌افزاری است که مزایای مونولیت‌های سنتی و میکروسرویس‌ها را ترکیب می‌کند. این معماری امکان ساخت سیستم‌های مقیاس‌پذیر و قابل نگهداری را فراهم می‌آورد.
ویژگی‌های کلیدی
- ساختار ماژولار: سیستم به ماژول‌های مستقل اما منسجم تقسیم می‌شود
- استقرار ساده: تمام ماژول‌ها به عنوان یک واحد مستقر می‌شوند
- مرزهای واضح: هر ماژول مسئولیت‌های کسب‌وکار مشخصی دارد
استراتژی‌های ارتباط بین ماژول‌ها
- رویدادهای درون‌حافظه‌ای برای ارتباط ناهمگام
- وارونگی وابستگی برای کاهش وابستگی مستقیم
- APIهای مستقیم برای ارتباط همگام
- اورکستراسیون برای هماهنگی فرآیندهای پیچیده
مزایای اصلی
- استقرار ساده‌تر نسبت به میکروسرویس‌ها
- هزینه عملیاتی کمتر
- اشکال‌زدایی آسان‌تر
- پشتیبانی از طراحی مبتنی بر دامنه
"مودولیت‌ها تعادل هوشمندانه‌ای بین مونولیت‌های سنتی و میکروسرویس‌ها ایجاد می‌کنند"
این معماری برای تیم‌هایی که به دنبال ساخت سیستم‌های قابل توسعه و انعطاف‌پذیر هستند بسیار مناسب است.