چرا CI و CD باید به عنوان رشته‌های مجزا در نظر گرفته شوند (نه CI/CD)
سال‌هاست تیم‌ها یکپارچه‌سازی و تحویل مستمر را در یک مفهوم واحد به نام CI/CD دسته‌بندی می‌کنند. این خلاصه‌سازی یک خط لوله بی‌درز را پیشنهاد می‌دهد، اما در عمل باعث سردرگمی شده و این واقعیت را پنهان می‌کند که CI و CD مسائل بسیار متفاوتی را حل می‌کنند.
تفکیک CI و CD برای بهینه‌سازی
سال‌هاست که تیم‌های توسعه یکپارچه‌سازی مستمر (CI) و تحویل مستمر (CD) را تحت عنوان کلی CI/CD دسته‌بندی می‌کنند. این رویکرد اگرچه به ظاهر ساده‌سازی می‌نماید، اما در عمل باعث ایجاد سردرگمی و پنهان کردن این واقعیت می‌شود که CI و CD اهداف، تیم‌ها و زمان‌بندی‌های کاملاً متفاوتی دارند. CI مانند فرآیند کنترل کیفیت در یک کارخانه است که هر جزء را به دقت بررسی و آزمایش می‌کند تا از ایمنی و رعایت استانداردها اطمینان حاصل کند. در مقابل، CD مانند یک شرکت لجستیک است که با استراتژی آگاهانه محصول نهایی را به مشتری تحویل می‌دهد، مسیر آن را نظارت می‌کند و در صورت بروز مشکل برنامه‌ای برای بازگشت ایمن دارد.
- اهداف متفاوت: CI بر کیفیت و اطمینان از ایمن بودن تغییرات برای ادغام متمرکز است، در حالی که CD بر تحویل ایمن و پیشرونده به مصرف‌کنندگان نهایی تأکید دارد.
- زمان‌بندی‌های متفاوت: CI سریع، مستمر و با فرکانس بالا (دقیقه‌ای) عمل می‌کند، اما CD آگاهانه، مبتنی بر ریسک و مرحله‌ای (روزانه یا هفتگی) است.
- تیم‌های متفاوت: مالکیت CI معمولاً با توسعه‌دهندگان و تیم‌های پلتفرم است، در حالی که CD توسط مهندسی انتشار، SRE و عملیات مدیریت می‌شود.
- ابستراکشن‌های متفاوت: CI حول ساخت، آزمایش و اعتبارسنجی می‌چرخد، اما CD بر انتشار، ریسک و کنترل متمرکز است.
"CI اطمینان می‌دهد که هر تغییر برای ادغام ایمن است." "CD اطمینان می‌دهد که هر تغییر برای انتشار ایمن است."
ادغام این دو در یک خط لوله واحد می‌تواند سیستم‌ها را شکننده و غیرمنعطف کند. تفکیک واضح آن‌ها به سازمان‌ها امکان می‌دهد بهترین هر دو جهان را داشته باشند: توسعه‌دهندگان با اطمینان سریع تکرار می‌کنند و عملیات با کنترل ایمن تحویل می‌دهند.