رنسانس سیاست خارجی پاکستان؟ خیر، چنین نیست
دستاوردهای اخیر دیپلماتیک پاکستان را نباید به عنوان تحولی بزرگ در جایگاه جهانی این کشور تفسیر کرد، بلکه این تحرکات نشان‌دهنده تغییر مسیر تحت فشار است.
تحلیل سیاست خارجی پاکستان
مقاله حاضر به بررسی تحرکات اخیر دیپلماتیک پاکستان از جمله توافق دفاعی با عربستان سعودی و دیپلماسی مواد معدنی با ایالات متحده می‌پردازد. نویسنده استدلال می‌کند که این دستاوردها نشان‌دهنده یک رنسانس واقعی در سیاست خارجی نیست، بلکه محصول ضرورت‌ها و فشارهای منطقه‌ای است.
- خلأ قدرت پس از خروج آمریکا از افغانستان نقش کلیدی در افزایش اهمیت پاکستان برای واشنگتن داشته است.
- تغییرات در روابط آمریکا و هند باعث شده پاکستان به عنوان وزنه تعادل در نظر گرفته شود.
- دیپلماسی مواد معدنی در بلوچستان با چالش‌های جدی داخلی و نارضایتی محلی مواجه است.
منتقدان استدلال می‌کنند که قانون معادن بلوچستان ۲۰۲۵ «اقدامی دیگر برای محروم کردن جوامع محلی از سهم حقه آنهاست». این تحرکات دیپلماتیک «نه یک معجزه یک شبه، بلکه محصول ضرورت، فشار و تغییر هم‌ترازی‌ها در منطقه‌ی بی‌ثبات است».
در نهایت، نویسنده تاکید می‌کند که تا زمانی که پاکستان نتواند با شکست‌های حکمرانی، نابرابری‌های منطقه‌ای و بی‌اعتمادی سیاسی مقابله کند، دستاوردهای سیاست خارجی شکننده باقی خواهند ماند.